کریستیانو رونالدو ، ستاره پرتغالی رئال مادرید یک نمایش خیره کننده دیگر داشت تا ده میلیون پرتغالی را شیفته خود کند.

شاید تا چند سال پیش به رونالدو این انتقاد وارد بود که درخشش باشگاهی خود را در عرصه ملی تکرار نمی کند اما حالا او همه کاره تیمی است که اغلب بازیکنانش گمنام هستند. زمانی پرتغال با داشتن دیگو کاستا ، فیگو ، فرناندو کوتو و … یک تیم پرستاره بود اما حالا همه چیز روی کاکل رونالدو می گردد.

این بار رونالدو بود که با هت تریکی دیگر در ایروان زمینه ساز پیروزی 3-2 پرتغال مقابل ارمنستان شد تا در حالی که آخرین درخشش ملی مسی را هیچ کس یادش نمی آید این ستاره پرتغالی باشد که مثل بازیهای قبلی خود مقابل دانمارک یا قبرس یک تنه سه امتیاز را تقدیم کشورش می کند. جالب آن که گل دوم ارمنستان در این بازی را مکویان ، بازیکن تیم استقلال به ثمر رساند!

رونالدو به تنهایی ذر حال بردن تیم ملی کم مهره پرتغال به سمت یوروست تا او هم مثل گرت بیل ستاره اصلی مسابقات باشد.

پرتغال حالا با دوازده امتیاز از پنج بازی با اقتدار بر صدر جدول گروه تکیه زده است. دانمارک با یک بازی کمتر با هفت امتیاز دوم است و باید امشب به مصاف صربستان برود. آلبانی هم هفت امتیازی و سوم است.

 "، رافا سال 2008 در زمان حضورش در لیورپولف در یک کنفرانس خبری گفت:" اگر من یک تیم فانتزی داشتم، حتما کریستیانو رونالدو را می‌خواستم." 7 سال بعد، حال سرمربی اسپانیایی، هدایت رئال مادرید و کریستیانو رونالدو را بر عهده گرفته است.

شاید در گذشته، بنیتس هیچگاه انتظار چنین فرصتی را نداشت. تیم بنیتس در آنفیلد همچنان پرمهره بود و البته، رونالدو در کنار سر الکس فرگوسن، بزرگترین دشمن آنها بودند. همان سال، قرمزها تا آستانه قهرمانی رفتند و 86 امتیاز کسب کردند ولی نایب قهرمان شدند.

از آن موقع، رونالدو در مادرید رکوردهای بی نظیری را شکسته و جا به جا کرده، هر چند که از لحاظ جام‌های تیمی، به اندازه افتخارات فردی موفق نبوده است. 1 قهرمانی لالیگا، یک قهرمانی چمپیونزلیگ و دو کوپا دل ری، نتیجه 6 سال تلاش او در مادرید بوده است. بنیتس نیز پس از لیورپول راهی اینتر، چلسی و ناپولی شد. حال آیا این دو ، زوج موفقی خواهند بود.

رابطه بین این دو به ضوابطی بستگی دارد که در طول فصل، در پیش خواهند گرفت. تیم‌های رافا معمولا منظم و خطرناک هستند ولی مهاجم پرتغالی ثابت کرده که در ضد حملات، بسیار خطرناک است و آمار خوب بنیتس در اروپا، ثابت می‌کند که رونالدو در برنامه‌های او نیز می‌تواند موفق باشد.

البته، سیستم چرخشی که مورد علاقه ی بنیتس است، با معیارهای رونالدو همخوانی ندارد. رونالدو بازیکنی است که دوست دارد در تمام دقایق بازی، بدون توجه به تورنومنت و بدون توجه به حریف، بازی کند. هرچند، صحبت‌های رافا در سال 2008، ثابت می‌کند که رونالدو در این سیستم چرخشی، یک استثنا خواهد بود.

رافا همچنین در صحبت‌هایش ادامه داد:" مردم از تماشای بازی او در کنار فرناندو تورس و استیون جرارد لذت خواهند برد. من دوست دارم رونالدو را در تیم فانتزی ام داشته باشم و شک دارم که او زمان زیادی روی نیمکت بنشیند.

هر چند بنیتس، بیشتر موفقیت دوران مربی گری اش را مدیون جرارد و تورس است، اختلافاتی با تورس درباره میزان دقایق بازی کردنش و با جرارد در مورد پستش در زمین داشت. ولی تورس و جرارد با درخششی که در داخل زمین داشتند، تمام اختلافات را فراموش کرده بودند.

تورس 72 گل در 3 فصل برای رافا و لیورپول به ثمر رساند و زوج او و جرارد، در رده ی سوم و چهارم برترین گلزنان لیگ قرار گرفت و نام هردو برای بهترین بازیکن سال معرفی شد. یکی از دلایل وسوسه شدن آبراموویچ به خرید تورس، عملکردهای فوق‌العاده ی او تحت هدایت رافا بنیتس بود.

هر چند، بنیتس با جان تری، کاپیتان چلسی ، رابطه ی خوبی نداشت. بنیتس معتقد بود که او دیگر توانایی حضور در دو بازی در یک هفته را ندارد و همین موضوع، باعث شده بود تا تری در زمان حضور بنیتس روی نیمکت چلسی، نیمکت نشین باشد.تری حتی پس از قهرمانی این فصل در لیگ برتر نیز ، کینه ها از بنیتس را نشسته بود و عنوان کرد که با حضور در تمام دقایق ممکن در لیگ برتر، به بنیتس ثابت کرده که هنوز تمام نشده است.

گونزالو هیگواین، ستاره ناپولی، بزرگترین بازیکنی بود که بنیتس در دو سال اخیر، تحت هدایتش داشت. با وجود اینکه تقریبا رابطه ی عادی بین این دو برقرار بود، ولید ر مواقعی در مورد میزان دقایق بازی هیگواین، اختلافاتی بینشان ایجاد شده بود. هر چند، رابطه ی این دو پایان خوشی نداشت. هیگواین پس از تعویض در بین دو نیمه دیدار با یوونتوس، در رختکن با بنیتس درگری لفظی پیدا کرده بود و در بازی پایانی، یک پنالتی از دست داد که باعث شکست تیمش مقابل لاتزیو و از دست دادن سهمیه لیگ قهرمانان شد.

ولی حالا بنیتس، هر آنچه می‌خواهد در اختیار دارد. او در یکی از بزرگترین استیج‌های جهان مربی گری خواهد کرد و رونالدو، یکی از بهترین بازیکنان تاریخ را در اخیتار خواهد داشت. او در ارتباط با رونالدو، جای هیچ اشتباهی ندارد.

همان طور که انتظار می رفت رئال بازی را بهتر آغاز کرد و خیلی زود هم به گل رسید. ارسال دیدنی ‏مارسلو از سمت چپ، با ضربه سر کریس رونالدو به گل تبدیل شد.‏
بعد از این گل بازیکنان ختافه از لاک دفاعی خارج شدند و خیلی زود به گل تساوی رسیدند. اسکودرو که ‏روی پاس لاسن صاحب توپ شده بود، با یک ضربه دقیق، توپ را به گوشه دروازه کاسیاس فرستاد.‏
ترس تیم میهمان بعد از زدن گل تساوی ریخت و خیلی زود به گل دوم رسیدند. پاس عالی پدرو لئون، ‏دیگو کاسترو را پشت محوطه جریمه صاحب موقعیت کرد و او هم با یک ضربه دقیق، کاسیاس را مغلوب ‏کرد.‏
اما این نتیجه هم چندان پایدار نبود و رونالدو در دقیقه 32، کار را به تساوی کشید. یک ضربه آزاد پشت ‏محوطه جریمه ختافه، با ضربه تماشایی رونالدو، به گوشه دروازه ختافه رفت. ‏
جشنواره گل های دو تیم در نیمه اول، ادامه پیدا کرد و دو دقیقه بعد، رئال به گل سوم رسید. خطای پنالتی ‏کارلوس روی خاویر هرناندز، یک ضربه پنالتی نصیب رئال شد. کریس رونالدو پشت ضربه قرار گرفت ‏و توپ را به وسط دروازه کوبید.‏
بازیکنان ختافه که نمی خواستند نیمه اول را با شکست به رختکن بروند، بار دیگر ابتکار عمل را در ‏دست گرفتند و سرانجام در دقیقه 42 به گل تساوی رسیدند. یک ضربه کرنر از سمت راست و آشفتگی ‏مدافعان رئال، موقعیت را نصیب لاسن کرد تا با یک ضربه محکم، بار دیگر کار را به تساوی بکشد. نیمه ‏اول با همین نتیجه به پایان رسید. ‏
نیمه دوم هم با حملات رئال آغاز شد و خاویر هرناندز خیلی زود کار را 4-3 کرد. ضربه سر کریس ‏رونالدو به تیر عمودی دروازه برخورد کرد و چیچاریتو توپ برگشتی را با ضربه ای محکم، وارد ‏دروازه حریف کرد. ‏
تنها چهار دقیقه بعد، رئال به گل پنجم رسید. یک ضربه آزاد پشت محوطه جریمه ختافه، با ضربه تماشایی ‏خامس، اختلاف را به دو گل افزایش داد. ‏
بعد از این گل بار دیگر بازیکنان ختافه توپ و میدان را در اختیار گرفتند اما این رئال بود که در دقیقه 71 ‏بار دیگر به گل رسید. همکاری خوب خسه و خامس، در نهایت با ضربه حساب شده خسه، به گل ششم ‏رئال تبدیل شد.‏
در دقایق پایانی بازیکنان ختافه تلاش زیادی برای کاهش فاصله انجام دادند اما در حالی که کاسیاس با چند ‏واکنش خوب، مانع از رسیدن تیم میهمان به گل های بیشتر شد، مارسلو در آخرین دقیقه بازی روی یک ‏ضدحمله سریع، حساب کار را 7-3 کرد. به این ترتیب، رئال فصل را با یک پیروزی پرگل به پایان ‏رساند، هرچند بار دیگر نتوانستند در لالیگا به قهرمانی برسند. ‏